Een verborgen oase in de Vega Baja
Benferri ligt als een ingesloten tuin verscholen tussen de citrusboomgaarden, akkers en lage heuvelruggen van de zuidelijke Vega Baja del Segura. Hoewel de zee op een kleine drie kwartier rijden ligt, is het hier de stilte van het binnenland die overheerst. Geen ruis van golven, maar het ritmische geritsel van olijven in de wind, het zoemen van bijen boven de lavendelstruiken en het verre blaffen van een hond in een afgelegen finca. De natuur rond Benferri is geen spectaculair natuurpark met pieken en ravijnen, maar juist een zachte symfonie van kleurschakeringen, geuren en landbouwlandschappen die het ritme van het dorpsleven bepalen.
Landschap en begroeiing: mozaïek van vruchtbaarheid
De gronden rond Benferri danken hun vruchtbaarheid aan de rivier de Segura, die op enkele kilometers ten zuiden van het dorp stroomt. Door eeuwenlange irrigatie is een gevarieerd cultuurlandschap ontstaan waar citrusboomgaarden (sinaasappel, citroen, mandarijn), olijfgaarden en kleine amandelakkers elkaar afwisselen. In het voorjaar kleurt het hele gebied witroze door de bloesem van de amandelbomen, een betoverend tafereel dat tot ver buiten de provincie bekendstaat.
Tussen de akkers groeien ook inheemse struiken zoals esparto (vezelgras), tijm, rozemarijn en lavendel, die niet alleen de lucht verzadigen met een haast meditatieve geur, maar ook een thuishaven vormen voor insecten en vlinders. De drogere gedeeltes richting de Sierra de la Murada zijn bedekt met mediterraan struikgewas en herbergen een robuust
ecosysteem dat uitstekend is aangepast aan de verzengende zomers en de spaarzame regen.
Vogels, reptielen en zoogdieren in de regio
Hoewel Benferri geen officieel beschermd natuurpark binnen de gemeentegrenzen kent, biedt het omliggende landschap verrassend veel biodiversiteit. Langs de irrigatiekanalen – lokaal bekend als ‘acequias’ – zijn ijsvogels en witte reigers te zien, vooral tijdens de vroege ochtenduren. In de citrusvelden broeden zwaluwen, huismussen en de altijd alerte gekraagde roodstaart. Op zomeravonden kun je het kenmerkende trillen horen van de nachtzwaluw.
Wie met aandacht wandelt langs de landelijke paden ten noorden van het dorp kan ook geluk hebben: steenuiltjes en torenvalken cirkelen er vaak boven de akkers op zoek naar prooi. In het struikgewas leven marterachtigen, konijnen en soms zelfs een wilde kat, al blijft die laatste zelden zichtbaar. De droge stenen muurtjes die de akkers omzomen, vormen een warm toevluchtsoord voor hagedissen en gekko’s die zich koesteren in de zon.
Een wandelgebied voor rustzoekers en natuurliefhebbers
Voor wie de natuur van Benferri echt wil ervaren, zijn er diverse ongebaande paden en boerenwegen (camí’s) die zich uitstekend lenen voor wandelingen. Hoewel niet formeel bewegwijzerd, zijn de routes goed begaanbaar en slingeren ze langs citrustelers, amandelbomen en een enkel stenen schuurtje dat herinnert aan lang vervlogen tijden. Eén van de 
geliefde rondjes onder locals is de route van Benferri naar La Murada, via de oude landbouwwegen langs de Huerta. Deze tocht voert door een stil decor van velden, kanaaltjes en bergen aan de horizon.
De Sierra de la Murada, net ten noordwesten van Benferri, biedt iets meer reliëf en herbergt rotskruiden, jeneverbessen en op sommige hellingen carrobomen (johannesbrood). Hier leven ook rode patrijzen en soms zelfs een everzwijn, vooral in de rustige schemering van het voorjaar.
Plattelandsnatuur met potentie
Hoewel Benferri geen nationaal park is, bezit het dorp de charme van het agrotoerisme: het landschap dat men er aantreft, is geen natuurgebied met hekken en borden, maar een levend decor waarin mensen al eeuwen samenleven met hun omgeving. Juist die verwevenheid tussen cultuur en natuur geeft de streek een warme, authentieke uitstraling die rustzoekers uit andere delen van Europa trekt.
In de droge kanaalbeddingen groeien in het voorjaar wilde bloemen zoals papavers en korenbloemen. Op oude finca’s worden inheemse bomen als granaatappel, vijg en zelfs mispel gekweekt. Lokale imkers houden bijen tussen de rozemarijnstruiken en produceren honing die geurt naar zonlicht en tijm.
Een plek om adem te halen
Benferri’s natuur is geen spektakel van contrasten, maar een subtiele symfonie van kleur, geur en leven. Hier geen massa’s toeristen of drukke routes, maar ruimte om te ademen, te dwalen en opnieuw verbonden te raken met het ritme van het land. Wie oog heeft voor detail, zal merken dat deze plek niet alleen een geografische bestemming is, maar ook een innerlijke. Hier bloeit stilte. Hier leeft eenvoud.