Tussen de heuvels en de valleien die La Nucia omarmen, ontvouwt zich een landschap dat rijk is aan kleuren, geuren en leven. Hier, op de overgang van de vruchtbare kustvlakten naar het ruigere binnenland van Alicante, strekt de natuur zich uit in talloze schakeringen van groen, oker en zachtgrijs. De gemeente zelf heeft geen groot natuurpark binnen haar grenzen, maar de omgeving is een waar paradijs voor liefhebbers van buitenleven, biodiversiteit en verstilde schoonheid.
Vegetatie van het mediterrane landschap
De directe omgeving van La Nucia ademt een mediterrane sfeer die nog maar op weinig plekken in Europa zo authentiek bewaard is gebleven. De karakteristieke vegetatie wordt bepaald door het bosque mediterráneo, het mediterrane bos en struikgewas, waar robuuste steeneiken (Quercus ilex), geurige dennenbomen zoals de Aleppodennen (Pinus halepensis) en machtige johannesbroodbomen (Ceratonia siliqua) het beeld bepalen. Vooral in de vroege ochtend, als de zon net de toppen van de bomen raakt, zweeft de harsachtige geur van de pijnbomen door de heldere lucht, vermengd met de zoete aroma’s van wilde tijm en rozemarijn.
Aan de voet van de bergen groeien kleurrijke tapijten van mediterrane struiken: lavendel, mastiekstruiken en brem. In het voorjaar kleurt het landschap in talloze tinten paars, geel en wit, terwijl in de nazomer de warme geur van gedroogde kruiden de lucht vult. Hier en daar, vooral langs de oude irrigatiekanalen en nabij de barrancos — diepe kloven die zich een weg door het gesteente hebben gesneden — vind je vochtminnende soorten als riet, oleander en tamarinde.
Bergen en biodiversiteit rondom La Nucia
De bergen die de horizon domineren zijn de ware schatkamers van biodiversiteit. De Sierra Helada, op korte afstand richting de kust, en de imposante Sierra de Aitana, iets verder 
het binnenland in, bieden een spectaculaire afwisseling van steile rotspartijen, koele bossen en bloemrijke weides. Hier leven dieren die zich wonderwel hebben aangepast aan het ruige, soms dorre klimaat. De behendige Spaanse steenbok (Capra pyrenaica hispanica) laat zich soms zien op de hogere rotswanden, zijn silhouet scherp afgetekend tegen de blauwe hemel.
Vogels en kleinere dieren
In de lucht cirkelen koningsarenden, slangenarenden en slechtvalken — stille jagers die hun prooi bespieden vanuit de thermiek. Wie geluk heeft, kan tijdens een wandeling ook de kleurrijke bijeneters zien, die in het voorjaar en de zomer hun nesten maken in de zanderige oevers van droogstaande rivierbeddingen. Overal hoor je het rustgevende gekwetter van roodborstjes, grasmussen en nachtegalen die de dagen opvrolijken met hun gezang.
Wat verder van de paden, verborgen in de schaduwrijke hoeken van bossen en ravijnen, leven kleinere zoogdieren zoals de genetkat, de steenmarter en soms zelfs de schuwe vos. De aanwezigheid van deze dieren wijst op de ecologische rijkdom van het gebied, die ondanks menselijke invloeden opmerkelijk goed bewaard is gebleven.
Insecten en bodembewoners
Op de bodem wemelt het van het leven: hagedissen schieten tussen de stenen door, en talloze soorten vlinders — zoals de koninginnenpage en de zuidelijke pijpbloemvlinder — fladderen over bloemrijke open plekken. Zelfs de kleinere wonderen vallen hier op: de tere bloemen van wilde orchideeën, de zilveren glans van distels, de dansende zaadpluisjes van 
de bremraap.
Waterbronnen en vochtige biotopen
Water is schaars in dit deel van Spanje, maar waar het voorkomt, ontvouwt zich een ander soort natuur. De Fuente de La Favara, een historische bron net buiten het centrum van La Nucia, is zo’n plaats waar water leven brengt. Hier groeien populieren, wilgen en platanen — bomen die met hun weelderige bladerdaken voor verkoeling zorgen. In de vochtige omgeving rondom de bron nestelen kikkers, libellen en talrijke zangvogels, een levendig contrast met de drogere heuvels verderop.
Natuurgebieden in de omgeving
Niet ver van La Nucia liggen ook grotere natuurgebieden die gemakkelijk bereikbaar zijn voor een dagtrip. De wetlands van de Marjal de Pego-Oliva, met hun rietvelden en rijstvelden, vormen een belangrijke pleisterplaats voor trekvogels. Nog dichterbij ligt het indrukwekkende natuurpark Serra Gelada, een beschermd kustgebied waar steile kliffen uit de zee oprijzen en waar zeldzame zeevogels hun nesten bouwen.
De flora hier is aangepast aan de zoute, winderige omstandigheden: vetplanten, zeekool en de bijzondere zeelavendel kleuren de klifranden. De geuren zijn er ziltig, de lucht doordrenkt met de geur van zee en wilde kruiden. In het water rondom de rotsen zwemmen scholen vissen, en soms kun je vanaf de kliftoppen dolfijnen zien spelen in het schuim van de golven.
Wandelen in en rond La Nucia
Voor wandelaars zijn er in en rondom La Nucia talloze mogelijkheden om dit alles van dichtbij te beleven. Goed gemarkeerde routes, zoals het pad naar de top van de Puig Campana, de op één na hoogste berg van Alicante, bieden adembenemende uitzichten over de hele kustlijn. Dichter bij het dorp zelf zijn er wandelingen langs de oude irrigatiekanalen en door 
de boomgaarden, ideaal voor wie het liever rustiger aan doet maar toch midden in de natuur wil zijn.
Een landschap vol stilte en zintuigen
In de schemering, als de zon achter de bergen zakt en het landschap wordt gehuld in gouden en purperen tinten, komt een magische rust over de natuur van La Nucia. Dan hoor je nog slechts het zachte gezoem van insecten, het verre roepen van een uil, het knappen van dennenappels in de hitte die langzaam uit de aarde trekt. Hier, tussen de geurige bossen, de kronkelende paden en de eeuwenoude bomen, voel je de diepe adem van een land dat ondanks alles zijn eigen, onverstoorbare ritme heeft behouden.
De natuur rondom La Nucia is geen spektakel van overweldigende grootse panorama’s, maar eerder een subtiele, voortdurende fluistering van leven. Een landschap dat geduld en aandacht beloont met wonderen die zich niet laten afdwingen, maar zich openbaren aan wie bereid is te kijken, te luisteren en te voelen.