Een landschap gevormd door water en wind
Wie El Verger benadert over de vlakte van de Marina Alta, zal het misschien niet meteen vermoeden, maar dit kleine dorp ligt in een bijzonder levendig landschap. Niet groots en ruig zoals de Sierra de Mariola of het binnenland van Alcoy, maar subtieler: met vlaktes vol sinaasappelbomen, moerassige rietlanden aan de rivier de Girona, duinen die zacht uitlopen in de zee en, verderop, de rotsformaties van de Montgó die bij helder weer scherp aftekenen aan de horizon.
El Verger ligt letterlijk op de grens van drie werelden: het agrarische achterland, het beschermde kustgebied van Les Deveses, en de bergen die de natuurlijke barrière vormen naar het binnenland. Deze diversiteit maakt dat de omgeving van El Verger een verrassende rijkdom aan flora en fauna kent — een waar paradijs voor wandelaars, natuurliefhebbers en rustzoekers.
De rivier de Girona: levensader en natuurzone
Centraal in het landschap van El Verger ligt de rivier de Girona. Deze rivier, afkomstig uit de bergen bij Pego, slingert zich als een zilveren lint door het landschap en is eeuwenlang bepalend geweest voor de vruchtbaarheid van de streek. Vandaag de dag is de rivier niet alleen van belang voor de landbouw, maar ook als groene ader voor wilde dieren en planten. 
Langs de oever groeien dichte struiken, riet en wilgen, en in het voorjaar kleuren de oevers geel van de gele lis en paars van bloeiende lavatera’s. Hier nestelen reigers, kleine zilverreigers en de zeldzamere kwak. Bij het ochtendgloren kun je het geroep van de ijsvogel horen en met wat geluk zelfs de bliksemsnelle blauwe flits zien waarmee hij over het water schiet.
In de rustigere stukken van de rivier zwemmen zoetwatervissen zoals de barbo en karperachtigen, en op de zanderige plekken zie je vaak sporen van kleine zoogdieren zoals de steenmarter of de vos. In de zomer komen er vleermuizen drinken uit het wateroppervlak, terwijl libellen en juffers in acrobatische patronen boven het riet zweven.
Les Deveses: de wilde kust binnen handbereik
Hoewel El Verger zelf landinwaarts ligt, is de Middellandse Zee nooit ver weg. Op slechts enkele kilometers ligt het langgerekte strand van Les Deveses, officieel op het grondgebied van Dénia, maar in de praktijk zeer verbonden met El Verger. Hier geen bebouwing op de eerste lijn of massatoerisme, maar een wijds en relatief onaangetast duinlandschap waar natuur en recreatie samenkomen.
De duinen zijn begroeid met helmgras, zeevenkel, wolfsmelk en het zeldzame zandblauwtje. In de luwte tussen de duinen en de landbouwgrond leven konijnen, hazen en af en toe een everzwijn dat in de nacht naar de velden komt. Vogelliefhebbers kunnen hier hun hart ophalen: meeuwen, plevieren, bonte strandlopers en af en toe zelfs een flamingo sieren de luchten of waden door de brakwaterzones aan de rand van het strand.
De rust van deze kuststrook is opmerkelijk in een regio waar het toerisme op veel plekken overheerst. Het is een plek waar de natuur nog ademt in haar eigen ritme, waar je in de vroege ochtendzon langs de branding kunt lopen zonder iemand tegen te komen, en waar kinderen nog krabben kunnen zoeken tussen aangespoelde posidonia-bladeren.
De agrarische mozaïek: sinaasappels, amandelen en meer
Een ander gezicht van de natuur in El Verger is het gecultiveerde landschap — maar ook hier is de rijkdom opvallend. Rondom het dorp liggen uitgestrekte boomgaarden, waar sinaasappelbomen, mandarijnen, citroenen en granaatappels worden geteeld. In het voorjaar vullen de citrusbloesems de lucht met een bedwelmende zoete geur, en in de vroege herfst hangen de takken zwaar van het fruit.
Tussen deze boomgaarden groeien ook vijgenbomen, johannesbroodbomen en amandelen, vaak op kleinere percelen. Het samenspel van deze landbouwgewassen, de oude stenen muurtjes en de irrigatiekanalen vormt een landschap met grote biodiversiteit. Hier vind je vogels als de roodborsttapuit, grauwe gors en steenuil, maar ook insecten als de blauwvleugelsprinkhaan en tal van vlindersoorten. In het voorjaar is het hier een feest van kleuren en geuren, met klaprozen, kamille, wilde venkel en lavendel die tussen de rijen 
opkomen.
Montgó en Marjal de Pego: natuurschatten binnen bereik
Voor wie iets verder kijkt dan El Verger zelf, zijn er twee natuurgebieden die absoluut het vermelden waard zijn. Ten noorden ligt het Natuurpark Marjal de Pego-Oliva, een van de best bewaarde wetlands van het Iberisch schiereiland. Dit gebied herbergt talloze watervogels, amfibieën, slangen en zelfs otters. Je kunt hier prachtig wandelen over vlonders en paden tussen rietvelden, rijstvelden en lagunes. In het voorjaar en najaar is het een geliefde halte voor trekvogels.
Ten zuiden ligt de Montgó, een imposante kalkstenen berg die als een wachttoren boven Dénia en Jávea uittorent. Vanaf El Verger zie je de Montgó bijna altijd aan de horizon liggen. Dit natuurpark staat bekend om zijn endemische flora, waaronder zeldzame orchideeën, rozemarijnsoorten en lavendelstruiken, maar ook om roofvogels zoals de slechtvalk en de slangenarend. Voor wandelaars is de beklimming van de Montgó een absolute aanrader, met vergezichten over zee, bergen en dorpjes als El Verger in de diepte.
Een plek waar natuur deel is van het dagelijks leven
Wat El Verger zo bijzonder maakt, is niet alleen de nabijheid van verschillende natuurvormen, maar de manier waarop die natuur nog altijd een rol speelt in het dagelijks leven. De meeste inwoners hebben een band met het land: ze bewerken het, wandelen erdoorheen, leven met de seizoenen. Of je nu komt voor de rust van het duingebied, de wandelingen langs de rivier, of de geur van sinaasappelbloesem op een zachte lentemiddag — de natuur in en rond El Verger raakt aan alles wat hier leeft.