Natuur rond Ondara: geuren, bergen en verborgen leven
Ondara ligt op een kruispunt van landschappen. Aan de ene kant strekken zich de vruchtbare velden van de Marina Alta uit, rijk aan boomgaarden, akkers en rustieke waterwegen. Aan de andere kant rijzen de grillige silhouetten van de Sierra de Segària op – een verweerde kalksteenrug vol geheimen, eeuwenoude paden en weidse uitzichten. Samen vormen ze een omgeving die uitnodigt tot verstilling, ontdekking en verbondenheid met het ritme van het land. Hier is de natuur geen achtergrond, maar een verhaal dat zich voortdurend ontvouwt – in kleur, geur en geluid.
De vlakte: geurige boomgaarden en irrigatiekanalen
Rondom Ondara ligt een uitgestrekte huerta, zoals de lokale bevolking het noemt – een mozaïek van landbouwgrond die sinds Moorse tijden wordt bewaterd via een netwerk van acequias. In het voorjaar komt deze vlakte tot leven met de bloesem van sinaasappel- en citroenbomen, waarvan de geur dagenlang in de lucht blijft hangen. Hier groeien ook granaatappels, amandelbomen, olijfbomen en in de lager gelegen stukken zelfs rijst en artisjokken. De bodem is gul, en de zon is overvloedig – een combinatie die dit gebied al eeuwen voedt.
Tussen de akkers vind je geurige kruiden als venkel, tijm, munt en in de lente wuivende velden vol klaprozen en madeliefjes. Langs de randen van het land worden riet en wilgen afgewisseld door oude stenen muurtjes, waar hagedissen zich in de zon koesteren. In de lucht zweven zwaluwen en gierzwaluwen, die hun nesten bouwen onder dakranden en in oude irrigatieschuren.
Sierra de Segària: een stille reus boven het land
Ten westen van Ondara doemt de Sierra de Segària op – een verweerd kalksteenmassief dat deel uitmaakt van het oude kustgebergte van de Marina Alta. Het gebergte is niet hoog – de top ligt op 509 meter – maar dankzij de steile hellingen en grillige vormen lijkt het alsof de bergen zich boven het landschap verheffen als oude wachters.
De vegetatie is hier ruiger en ongerepter. Op de zuidhellingen vind je lage, doornige struiken, espartogras, wilde lavendel en cistusrozen, terwijl op beschutte plekken dennenbomen en kleine steeneiken groeien. In het voorjaar verschijnen hier ook zeldzamere bloemen, waaronder wilde orchideeën en marjolein. De geuren zijn intens: hars, tijm, droog gras – een mediterrane symfonie voor de neus.
De Segària is niet alleen een paradijs voor planten, maar ook voor dieren. In de lucht cirkelen haviken, slangenarenden en soms zelfs een steenarend. In de schemering kun je vossen zien, die over oude geitenpaadjes naar beneden sluipen. En tussen de rotsen verschuilen zich steenmarters, konijnen en muizen, die op hun beurt weer roofvogels aantrekken.
Verborgen waterlopen en groene corridors
Hoewel de streek bekendstaat als warm en droog, zijn er verrassend veel vochtige zones rond Ondara, vooral in de lager gelegen gebieden richting de kust. Oude beekdalen, soms drooggevallen, vormen in de regenseizoenen groene corridors waar flora en fauna floreren. Hier groeien oleanders, wilgen, en in de natste stukken zelfs rietpluimen van anderhalve meter hoog.
Deze zones trekken vogels aan als de bijeneter, met zijn felgekleurde verenkleed, en kleinere soorten als de grasmus, tjiftjaf en de zwarte roodstaart. Ook libellen en vlinders voelen zich thuis in dit microklimaat. In de schaduw van een eucalyptusboom of een oude johannesbroodboom kom je hier volledig tot rust, terwijl je luistert naar het zachte geritsel van bladeren en de zang van een nachtegaal in de verte.
Wandelen tussen steen en zonlicht
De natuur rond Ondara laat zich het beste verkennen te voet. Vanuit het dorp zijn meerdere wandelroutes uitgezet, waarvan de Ruta de la Segària de bekendste is. Deze route brengt je langs oude Moorse terrassen, verlaten boerderijen, een herdershut, en uiteindelijk naar een uitzichtpunt dat je een weidse blik gunt over de vallei tot aan de zee. De route is middelzwaar, maar elke stap is de moeite waard.
Daarnaast zijn er kortere wandelingen rond de velden, geschikt voor elk niveau. Een populaire route leidt langs de oude camí de la Mar – het pad dat ooit werd gebruikt om goederen van het binnenland naar de kust te vervoeren. Vandaag de dag is het een stil lint van asfalt en zand, geflankeerd door vijgenbomen, amandelstruiken en de schaduw van bougainvilles die uit tuinen zijn ontsnapt.
Een landschap van zachte schakeringen
De natuur rond Ondara is geen spectaculaire wildernis, maar een landschap dat zich langzaam openbaart. In de ochtendnevel, in de warme middaggeuren, in het licht dat 's avonds zacht over de velden valt. Hier zijn geen dramatische hoogtepunten, maar een mozaïek van vormen, texturen en geluiden – een landschap dat leeft en ademt op het ritme van de seizoenen en de mensen die er al eeuwen mee samenleven.
Wie de tijd neemt, wie wandelt zonder haast, ontdekt in Ondara een natuur die niet betovert met pracht en praal, maar met rust, balans en een diepe verbondenheid met het land. Hier is stilte geen leegte, maar een uitnodiging om te luisteren.