Een vallei vol leven en geur
L’Atzúbia, verscholen in de Val de Gallinera aan de rand van de Marina Alta, wordt omringd door een landschap dat even divers als betoverend is. Dit kleine dorp ligt aan de voet van de Sierra de la Foradà en dicht bij de Sierra de la Safor, waar bergen, valleien en bossen elkaar ontmoeten. Hier ontvouwt zich een waar natuurparadijs: terrassen vol amandel- en olijfbomen, geurige mediterrane struikgewassen, wilde bloemen en verkoelende bronnen die zachtjes in de vallei murmelen.
Het landschap verandert mee met de seizoenen: in het voorjaar kleurt de vallei wit en roze van de amandelbloesem, in de zomer hangen de vijgen en druiven zwaar aan de takken, en in de herfst schittert het loof in gouden en roestbruine tinten. De natuur rond l’Atzúbia is een levend schilderij, telkens anders, maar altijd rijk aan geur, kleur en leven.
Terrassen en boomgaarden: erfgoed van de Moren
De eerste indruk van de omgeving van l’Atzúbia wordt bepaald door de eeuwenoude terrassen die tegen de berghellingen oprijzen. Deze terrassen zijn een overblijfsel van de Moorse aanwezigheid en vormen nog altijd het fundament van de lokale landbouw. Hier groeien olijfbomen met hun zilvergrijze bladeren, amandelbomen die in februari en maart de vallei vullen met een wolk van bloesems, en johannesbroodbomen met hun lange, bruine peulen die schuilplaatsen bieden aan kleine vogels en insecten.
In de boomgaarden rond het dorp vind je citrusbomen, vijgen en druivenranken die de zomerse lucht vullen met een zoete, bedwelmende geur. De grond tussen de bomen is
bedekt met wilde bloemen, kruiden en soms zelfs kleine moestuinen vol tomaten, courgettes en paprika’s. De irrigatiekanalen, ooit aangelegd door de Moren, brengen nog altijd het water van de bergen naar de velden, en zorgen voor een groene, vruchtbare vallei.
De Sierra de la Foradà: bergachtig natuurgebied
Achter het dorp rijst de Sierra de la Foradà op, een indrukwekkende bergrug die zijn naam dankt aan een grote ‘foradà’ of ‘doorgang’ — een natuurlijke opening in de rots die van verre zichtbaar is. De berghellingen zijn begroeid met steeneiken, dennenbossen en dichte struiken van mastiek, brem en cistus. Hier en daar duiken wilde rozemarijn, tijm en lavendel op, die de lucht vullen met hun kruidige aroma’s, vooral op warme dagen.
De paden die over de berg slingeren brengen je naar oude herdershutten, verlaten terrassen en natuurlijke uitzichtpunten waar je in stilte kunt genieten van het indrukwekkende panorama over de vallei en de Middellandse Zee aan de horizon. In de schaduwrijke ravijnen borrelen kleine bronnen en beekjes, waar het koeler en weelderiger groen is.
Dieren in en rondom l’Atzúbia
De natuur rond l’Atzúbia is niet alleen rijk aan planten, maar ook aan dieren. In de vroege ochtend of tegen de schemering kun je hazen zien scharrelen in de velden, terwijl konijnen zich snel terugtrekken in de struiken. Vossen en steenmarters sluipen behoedzaam over de terrassen, en soms duikt een das op langs een bosrand. In de lucht cirkelen roofvogels 
zoals buizerds en torenvalken, op zoek naar hun prooi in de valleien beneden.
De bossen en ruige hellingen bieden onderdak aan berggeiten, die zich lenig over de rotsen bewegen, en de riviertjes en bronnen trekken kikkers, salamanders en libellen aan. Langs de stenen muren zonnebaden hagedissen en gekko’s, en op open plekken dansen vlinders in de lucht. Wie goed oplet, kan ook bijeneters zien met hun felgekleurde verenkleed, en in het voorjaar klinkt de melodieuze zang van nachtegalen uit de dichte struiken.
Wilde bloemen en mediterrane kruiden
De flora in en rond l’Atzúbia toont zich op zijn mooist in het voorjaar en de vroege zomer, wanneer de hellingen en velden vol staan met bloemen in alle kleuren. Klaprozen, margrieten, wilde orchideeën en anjers schilderen de terrassen en bermen met levendige tinten. Aromatische planten zoals oregano, salie en munt groeien overal en kunnen zomaar geplukt worden tijdens een wandeling. Op hogere hellingen verschijnen kurkeiken en steeneiken, en op vochtige plekken groeien platanen en populieren.
De combinatie van de mediterrane zon en de zachte bries uit de bergen geeft deze plantenwereld een bijzondere vitaliteit. Zelfs in de droge zomer blijft het landschap een bron van geuren en subtiele kleuren, waarbij de kruiden en struiken zich aanpassen aan het droge klimaat.
Wandelen door het groen
Voor wie de natuur intens wil beleven, zijn er talloze wandelroutes die vertrekken vanuit of langs l’Atzúbia lopen. De bekendste route voert naar de top van de Sierra de la Foradà en
de beroemde boog in de rotsen, vanwaar je een schitterend uitzicht hebt over de vallei en de kustlijn. Onderweg passeer je verlaten terrassen, schaduwrijke kloven en open weiden vol bloemen en kruiden.
Andere paden leiden je door de Val de Gallinera, langs oude bronnen, Moorse ruïnes en verstilde gehuchten. Elk pad biedt een nieuw perspectief op het landschap en een kans om in stilte te genieten van de kleuren, geuren en geluiden van deze mediterrane oase.
Een levende symfonie van natuur
L’Atzúbia en haar omgeving zijn een levend bewijs van hoe natuur en mens eeuwenlang samen hebben geleefd. De terrassen en boomgaarden vertellen het verhaal van arbeid en toewijding, terwijl de bergen en bossen getuigen van de ontembare kracht van de natuur. Hier kun je nog de stilte horen, de wind voelen die door de olijfbladeren ruist, en de geur van rozemarijn opsnuiven terwijl je wandelt langs eeuwenoude muren.
Voor natuurliefhebbers, wandelaars, fotografen en rustzoekers is l’Atzúbia een ideale bestemming, waar de mediterrane natuur zich van haar mooiste kant laat zien — een plek om te ontdekken, te bewonderen en te koesteren.