Waar bergen en zee elkaar raken
Wie de kust van de Marina Alta kent, weet dat rust en schoonheid hier zelden van elkaar te scheiden zijn. Rond Els Poblets ontvouwt zich een landschap dat, hoewel minder spectaculair dan de kliffen van Jávea of de toppen van de Sierra de Bernia, juist door zijn ingetogenheid indruk maakt. Geen overweldigende hoogten of woeste rivieren, maar een mozaïek van sinaasappelvelden, oude rivierbeddingen, duinen en de kalme aanwezigheid van de Middellandse Zee.
De natuur hier is gevormd door de rivier Girona en het milde mediterrane klimaat, dat ruim 300 zonnige dagen per jaar kent. Wie even buiten het dorp de weg opgaat richting zee of berg, ontdekt een wereld van geur, stilte en subtiele beweging. Geen groot natuurpark, maar een intiem ecosysteem dat des te bijzonder is.
De rivier Girona en haar vallei
Centraal in het landschap ligt de Río Girona, die in natte winters woest kan zijn, maar het grootste deel van het jaar vredig stroomt of droogvalt. Deze rivier ontspringt in Vall de Laguart en bereikt via Ondara en El Verger de zee. In Els Poblets vormt ze een groene ruggengraat langs sinaasappelgaarden en rietkragen.
Langs de oevers groeien rieten, oleanders en tamarisken, waar in de schemering hoppes, ijsvogels en soms een nachtreiger verschijnen. In het vochtige microklimaat leven ook groene kikkers, padden en ringslangen. Insecten zoals vlinders, libellen en bidsprinkhanen dansen hier vooral in het voorjaar boven het gras.
Sinaasappelgaarden en cultuurlandschap
Rondom het dorp liggen eindeloze rijen sinaasappelbomen, afgewisseld met citroenen, granaatappels, amandelen, vijgen en olijven. Deze boomgaarden kleuren en geuren het landschap, zeker in het voorjaar wanneer de azahar bloeit en bijen en vlinders overal zijn.
Langs de bermen groeien klaprozen, madeliefjes, winde en de blauwe jacaranda. In de zomer overheersen espartogras en cactussen. 
Hier zie je regelmatig een Spaanse haas of een fazant wegschieten en in de avond hoor je de dwerguil. Ook egels, marterachtigen en vleermuizen huizen hier, verscholen tussen muurtjes en oude waterputten.
De kustlijn en Playa Almadrava
Oostwaarts strekt zich de Playa de la Almadrava uit: een lang kiezel‑ en zandstrand dat overgaat in het strand van Dénia. Hier heerst stilte, zelfs in de zomer. Het heldere water met poseidongrasvelden herbergt vissen, zee‑egels en inktvisjes.
In de duinen groeien zeedistel, hertshoornweegbree en strandkruid, die het zand vasthouden. Vogels zoals zilvermeeuwen, steltlopers en op doortrek zelfs flamingo’s worden hier gezien. Bij zonsondergang is dit strand magisch: het licht kleurt oranje en de golven fluisteren.
Wandelen en fietsen in de omgeving
Er ligt geen officieel natuurpark, maar voor wandelaars en fietsers biedt de omgeving volop mogelijkheden. De groene corridor van de Girona loopt richting El Verger en verder het achterland in, langs velden, bruggetjes en met uitzicht op de Sierra Segaria.
Daarnaast zijn er landweggetjes en onverharde paden ideaal voor fietsen. Sportievere tochten voeren naar Vall de Laguar of het stuwmeer van Isbert. Voor vogelliefhebbers is het aan te raden een verrekijker mee te nemen, zeker in de lente en herfst wanneer trekvogels neerstrijken langs rivier en akkers.
Een levend landschap in harmonie
De natuur rond Els Poblets is geen spectaculair decor, maar een levend landschap, gevormd door eeuwenlang samenspel van mens en omgeving. Ze schuilt in de details: het suizen van de wind door citrusbomen, het klateren van water in een irrigatiekanaal, het silhouet van een vogel in de avondlucht.
Of je nu ’s ochtends wandelt langs de Girona, de geur van bloesem opsnuift in maart of in augustus op een muurtje zit terwijl een uil roept – hier voel je hoe natuur en dorp elkaar versterken. Dat maakt deze plek zo bijzonder.