Een ruige schoonheid tussen kalksteen en wijngaard
Wie de natuur rond La Romana met aandacht observeert, ontdekt al snel dat het landschap hier geen overdaad kent, maar juist soberheid in schoonheid. De omgeving is gevormd door eeuwen van droogte en zon, door wind en kalk, door handen die terrassen hebben aangelegd in steile hellingen. En toch bloeit het hier, op een ingetogen manier. De natuur rondom La Romana is een waar mediterraan landschap, waarin traditionele landbouw, wilde bergflora en bijzondere diersoorten elkaar in balans houden.
Het dorp zelf ligt als een rustpunt in een amfitheater van lage bergketens zoals de Sierra del Reclot en de Serra de la Ofra. Deze geologische gordel van kalksteenheuvels is niet spectaculair hoog, maar geeft het landschap karakter: scherpe kammen, ronde topjes en uitgestrekte hellingen vol struikgewas, boomgaarden en dennenbossen. In de vallei zelf groeien de wijngaarden in keurige rijen, afgewisseld met amandelbomen, olijven en johannesbroodbomen die al sinds mensenheugenis hier staan.
Flora: een mediterraan kleurenpalet
De flora in La Romana volgt het ritme van de seizoenen. In het vroege voorjaar kleuren de velden zachtroze en wit door de bloeiende amandelbomen, een spectaculair gezicht dat elk jaar opnieuw bezoekers trekt. Zodra de warmte toeneemt, nemen de cistusrozen, tijm, lavendel en rozemarijn het over: lage struiken die niet alleen het landschap kleuren, maar ook een bedwelmend aroma verspreiden zodra de zon op hun oliën valt.
In meer schaduwrijke delen, met name langs de beekdalen en in de beschutte ravijnen, groeien wilde oleanders, espartogras en kleine eiken. Op de hogere hellingen domineren Aleppodennen en mastiekbomen, terwijl de vlakkere delen rondom het dorp gedomineerd worden door gecultiveerde gewassen: druivenranken, olijfbomen en her en der een vijgenboom, vaak oud en getekend door de jaren, maar nog altijd vrucht dragend.
Fauna: leven tussen steen en struik
Ook voor dieren is dit gebied aantrekkelijk. Wie vroeg in de ochtend de heuvels rond La Romana in trekt, maakt kans op het zien van muflons of wilde zwijnen, met name in de minder bewoonde gebieden ten oosten van het dorp. Meer algemeen zijn konijnen, patrijzen en kleine vossen — zij vormen samen de onzichtbare bewoners van het landschap, die zich doorgaans pas laten zien als de stilte echt volledig is.
De lucht boven La Romana is een speelveld voor roofvogels. Regelmatig zie je torenvalken bidden boven de wijngaarden, of buizerds zweven boven de heuvels. In de hoger gelegen gebieden zijn zelfs af en toe havikarenden en slangenarenden gesignaleerd — majestueuze vogels die hun territorium zorgvuldig kiezen. In de winter en het vroege voorjaar strijken ook trekvogels neer in dit gebied. Denk aan bijeneters, zwaluwen en de kleurrijke hop, met zijn karakteristieke kuif.
Kleine reptielen zoals muurhagedissen, gekko’s en af en toe een ongevaarlijke slang behoren tot het standaardbeeld van de mediterrane natuur. Onder de stenen en in oude muurtjes krioelen kevers, sprinkhanen en spinnen — klein leven dat de ecologische keten in stand houdt. En in het voorjaar gonst het overal van de bijen en vlinders, aangetrokken door de bloemenpracht van tijm en lavendel.
Natuurgebieden en wandelmogelijkheden
Hoewel La Romana geen nationaal park binnen haar grenzen kent, is de directe omgeving rijk aan beschermde en half-natuurlijke gebieden. Een bekende wandelroute is die naar de Cueva de San Pascual, een kleine grot in de Sierra Reclot die ooit werd gebruikt als herdersschuilplaats en nu populair is bij wandelaars. De wandeling ernaartoe voert langs kurkdroge paden, geurige struiken en rotsformaties die in de avondzon oranje opgloeien.
Ook de Sendero del Algayat, richting het kleine gehucht Algayat, is een geliefde route bij zowel lokale bewoners als buitenlandse wandelaars. Deze tocht slingert langs oude olijfgaarden en verlaten ruïnes, en biedt op de top een adembenemend uitzicht over de hele vallei. Hier hoor je niets dan je eigen voetstappen en het gefluit van vogels.
Voor wie het graag avontuurlijker aanpakt, zijn er in de omgeving van La Romana meerdere onverharde paden en bergwegen die geschikt zijn voor mountainbiking of trailrunning. Dankzij het droge klimaat en de relatief korte afstanden zijn deze routes het hele jaar door toegankelijk. In de zomermaanden is het wel aan te raden om vroeg op pad te gaan vanwege de hitte.
Ecologisch bewustzijn en toekomstvisie
In recente jaren groeit het bewustzijn in La Romana over het belang van natuurbehoud. Enkele lokale boeren zijn overgestapt op biologische wijnbouw en permacultuur. Zij zien het belang van bodembehoud, waterhuishouding en biodiversiteit. Ook worden er af en toe boomplantacties georganiseerd, waarbij inwoners — jong en oud — samen nieuwe olijf- of pijnbomen planten op gedegradeerde stukken grond.
De combinatie van een natuurlijke leefomgeving, traditionele landbouw en een opkomend ecotoerisme maakt dat La Romana op een stille manier vooroploopt in wat we een duurzame leefstijl zouden kunnen noemen. Geen massatoerisme, geen spektakel, maar een respectvolle omgang met wat er is. Wie hier woont of verblijft, leeft niet tegen de natuur in, maar met haar mee.
La Romana: een oase voor natuurliefhebbers
De natuur van La Romana is niet luidruchtig of dramatisch. Ze is stil, krachtig en harmonieus. Hier vind je geen overvolle stranden of aangelegde parken, maar echte, rauwe, authentieke mediterrane natuur. Voor wie bereid is te vertragen, te luisteren en te kijken, ontvouwt zich een wereld vol geur, kleur en leven — een landschap dat je niet overweldigt, maar langzaam onder je huid kruipt. En dat is precies wat La Romana zo bijzonder maakt.