De natuur rond Cox: een mozaïek van vruchtbare vlaktes en ruige bergflanken
Wie Cox voor het eerst bezoekt, ervaart al snel dat het landschap hier twee gezichten heeft. Aan de ene kant liggen de uitgestrekte akkers en citrusplantages van de Vega Baja, ordelijk en vruchtbaar, doortrokken van kanaaltjes en geurige boomgaarden. Aan de andere kant torent de berg Sierra de Callosa hoog boven het dorp uit – een robuuste kalksteenformatie met ruige hellingen, steile wanden en verborgen wandelpaden. Samen vormen ze een landschap waarin landbouw en natuur harmonieus naast elkaar bestaan, waar stilte nog hoorbaar is, en waar geur, licht en kleur het ritme van de dag bepalen.
De Vega Baja: laagland vol leven
De vlaktes rondom Cox maken deel uit van een van de vruchtbaarste landbouwgebieden van Spanje. Hier groeien citroen- en sinaasappelbomen in keurige rijen, afgewisseld met artisjokken, paprika’s, meloenen en courgettes. In het voorjaar hangt de geur van bloesem als een zachte deken over het land. In de zomer ruik je de zon op de aarde, en in de herfst komt het landschap tot rust, met lange schaduwen en zachte kleuren.
Langs de irrigatiekanalen – de oude acequias – groeit weelderig riet, waar vogels als de kleine zilverreiger, koereiger en watersnip zich graag ophouden. Kikkers kwaken vanuit het gras, libellen scheren over het water, en de brulkikker laat zich vooral in de avond horen. In de bomen zingen merels en grasmussen de ochtend tegemoet, terwijl gekkootjes zich verschuilen tussen de muren van oude boerderijen.
Sierra de Callosa: kalksteen, kruiden en uitzicht
Ten noorden van Cox rijst de Sierra de Callosa op, een kalkstenen bergketen die zich als een natuurlijke muur uitstrekt tussen de dorpen van de Vega Baja. De hellingen zijn steil en stenig, maar rijk aan flora die zich heeft aangepast aan droogte en zon. Hier groeit de geurige rozemarijn, lavendel, wilde tijm en jeneverbes. In het voorjaar bloeien tussen de rotsen wilde orchideeën, brem en leeuwenbek.
De Sierra is een toevluchtsoord voor tal van dieren. In de rotsspleten nestelen steenuilen en zwaluwen, op de warmere rotsplateaus zonnen muurhagedissen en trapadders, en in de hogere delen zijn regelmatig steenarenden en slangenarenden te zien, zwevend op de thermiek. Ook de schuwe vos en het everzwijn komen hier voor, al laten ze zich zelden zien.
Wandelmogelijkheden en uitzichtpunten
Voor wandelaars biedt Cox verrassende mogelijkheden. Een van de populairste routes is de beklimming naar het Castillo de Santa Bárbara, dat zich op een rotsachtige uitloper van de Sierra bevindt. Het pad voert langs oude muurtjes, geurige kruiden en stenige hellingen, en eenmaal boven wacht een weids uitzicht over de Vega Baja, de nabijgelegen dorpen en op heldere dagen zelfs de glinstering van de zee in de verte.
Meer avontuurlijke wandelaars kunnen de PR-CV 54 volgen, een goed bewegwijzerde bergroute die begint bij Cox en zich een weg baant door het ruigere deel van de Sierra de Callosa. Onderweg passeer je natuurlijke schuilplaatsen, rotspartijen, uitzichtpunten en soms zelfs een verdwaalde geitenhoeder met zijn kudde.
Langs de velden en boomgaarden
Voor wie liever de vlakte verkent, zijn er rustige landwegen en onverharde paden tussen de boomgaarden. Fietsen of wandelen door dit deel van de Vega Baja is een zintuiglijke ervaring: het geritsel van bladeren, de geur van natte aarde na irrigatie, het zachte gezoem van bijen bij de bloesem. Hier vind je geen massatoerisme, maar enkel het kalme ritme van een landschap dat al eeuwenlang door mensenhand wordt gekoesterd.
Onderweg kom je langs kleine kapelletjes, boerderijen met verweerde gevels, en oude waterputten die herinneren aan de tijd waarin elk stukje grond met de hand bewerkt werd. In het voorjaar zijn de bermen bezaaid met klaprozen en madeliefjes, in de zomer domineren gele distels en venkel.
Een landschap vol balans en eenvoud
De natuur rondom Cox is geen natuurgebied in klassieke zin, maar juist dat maakt het zo bijzonder. Het is een levend, werkend landschap waarin landbouw en wilde natuur elkaar afwisselen zonder elkaar in de weg te zitten. Hier voel je dat mensen en natuur elkaar al eeuwen kennen, en dat kennis, respect en bescheidenheid de sleutel zijn tot harmonie.
Of je nu de hoogte opzoekt in de bergen, of juist de diepte van de vallei inloopt, de natuur van Cox verrast je niet met grootse gebaren, maar met de schoonheid van het detail. Een bloeiende cactus langs een muurtje. Een salamander onder een steen. Het ruizen van het riet in de wind. Dit is een landschap om in te vertragen, om in te ademen – en om je even één te voelen met het ritme van het zuiden.